Inahin

(Sa mamang, naglalakad sa may kalye ng pa-Lipa)

Anong dala-dalahan ba iyan?
‘kako sa malayo,
habang ako’y nakapanungaw

sa iyong anyong sunung-sunong
ang nakatiwarik na mga inahin
sa magkabilang dulo ng tinilad
na kawayang higpit-hawak
ng pareho mong kamay

ang katawan ng tatangnang manipis,
nakaangklang tuos-tatag
sa iyong balikat na nakaarkong
parang balikat ni Kristo
pasan-pasan ang mga pagkakasala,

nilang mga inahin,sa gitna
ng santing ng araw, sa gitna
ng pagaspasan ng mga sasakyang
kasumpa-sumpa ang bilis,
ng walang patumanggang harurot

ng mga businang nakaliligalig
sa mga inahing napapaputak,
napapaigtad sa mala-demonyong
musika sa gitna ng init
ng lupang inaapakan

walang tindig ang di kukurba
sa kay haba-habang paglalakbay
sa kay higpit na hawak
sa pagitan ng mga hakbang
na nagsasakmal ng mga alikabok.